SON ŞİİR
Kimin için yazacağını bilmeden,
kalem ve kağıda öylece bakmak ne acı gelir insana.. Oysa ne şiirler, ne kasideler, ne gazeller yazmıştım gözlerine, Kaç uyak’a eklemiştim adının gizli anlamını.. Kaç mektup okudum sana, geceleri sen uyurken rüyalarında.. Kaç kaleme adını zikrettirdim yıllar yıllar önce.. Hatırladın mı? Üzerine yazdığım kağıtların hatrıda mı yok? Peki o ucu kırılana dek yazdığım kalemlerin..? Artık ne kaleme gidiyor ne telefona, ellerim.. Hangi avucun içinde şimdi, Hangi yanakları ısıtmakta ellerin.. Yazmak, Dışarıdan bakana öyle basit öyle kolay gelirmiş ki meğer.. Ama şunu anladım, Yazamaz, yüreği yanmasa, acı çekmese, geçmişi gözünün önünden gitmezse şairin.. |