KENDİ YENİLMİŞLİĞİME YANIYORUM
Ayrılığın vurgununu yedi yüreğim
Ruhum sensizliğin sancısını çekiyor Her şey nasıl da anlamsızlaşıyor Elim ayağım birbirine dolaşıyor Gecenin kör vakitlerinde Hüzünler yatağım oluyor Debelenip duruyorum çaresizce Bilsen nasıl içim yanıyor Bırakıp gidişin değil alevi körükleyen Kendi yenilmişliğime yanıyorum. |
Hüzünler yatağım oluyor
Debelenip duruyorum çaresizce
Bilsen nasıl içim yanıyor
kendimi buldum desem