)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-433-)(-)(-)(
*************************************************************************
Uzak Dur Dinle bu sözümü benim evladım Seni götürecek selden uzak dur Olur olmaz deme cevher söz söyle Dostu incitecek dilden uzak dur Nefret edip terkeyleme diyarı Arz etmek isteme hayırsız varı Kendine hakim ol nefsini koru Dikeni batacak gülden uzak ol Saraçoğlu doğru yolundan azma Daima hoşgör sen kimseye kızma Elin arkasından kuyusun kazma Ter dök helal kazan felden uzak dur ******************** Rasim Saraçoğlu ******************** 1954 yılında Posof’un Hertus (şimdiki adı Sarıçiçek) köyünde doğdu. Asıl adı Rasim Saraç’tır. İlkokulu Selim’de okudu. Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Özellikle amcası Posoflu Ummani’den (1933-1984) etkilenerek küçük yaşlarda bağlama çalmayı öğrendi. Amcası Ummani’nin dışında köylerine gelip giden aşıkları dinleyerek geleneği ve birçok türkülü anlatıyı ezberledi. Sonraki yıllarda dinlediği Aşık Mahzuni’den (1938-2002) etkilenen Saraçoğlu, şiir yazmaya ise yaklaşık 25 yaşlarında başladı. Ancak uzun bir süre dışa açılmadı ve yalnızca usta malı türküler söyledi. Bursa’ya yerleştikten sonra tanıştığı ve dostluk kurduğu Temel Turabi ve Hüseyin Sümmanoğlu gibi aşıklar aracılığıyla adı çevrede duyuldu. Zamanla Kars, Sivas ve Bursa’da değişik aşık şenliklerine katıldı. ************************************************************************* )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-433-)(-)(-)( Dil yarasına başkasına benzemez Haddini bilmeyen dilden uzakdur Bu bizden,yazıktır,günahtır demez Yad’dan,yabancıdan elden uzakdur Benim bu sözlerim herkese dostum İkaz uyarıdır elbette kastım Büyük konuşurken her zaman sustum Yer,sözün bilmeyen maldan uzak dur Karşıdan bakınca sevil miyorsa Meyvesi ağızada dağıl mıyorsa Çektiğinde eğer eğil miyorsa Öylesi ağaçtan, daldan uzak dur Bile bile biri haram yiyorsa Haydi gel birlikte gidem diyorsa Eğer ki ucunda felaket varsa Öylesi hedeften, yoldan uzak dur Seni yakan güzel gonca bir gülse Bakış, gülüşüyle gönlünü çelse Uğruna yandığın Leyla’da olsa Kızgın sahralardan çölden uzak dur Hoşuna gitse de bağrını verme Niye deyip bana sebebin sorma Terli isen esintiye oturma Ciğerine işler yelden uzak dur Lüzumsuz bu Dünya açık bir pazar İnsanlar, insandan olurlar bizar Dost diye yaklaşıp kuyunu kazar Öylesi insandan kuldan uzak dur Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |