Kardelenler Solmayacak
içimde gururlu işçiler
yılmaz yılmayacak emekçiler kalbimdeki yaşlanmış saatin yelkovanıyla dertleşirler yorulmuşum gönlüm ağlıyor susmuyor içimde siren sesleri ne bu sevgisizlik aklım almıyor neden ruhumda ansızın canlanır? kefensiz gömdüğüm silinmez anılar niye söyleyin hep zalimler haklıdır? vakitsiz okundukça şehirlerde ezanlar şafaklar ayrı ayrı aklıma saldırır tek derdim nurunu kaybetmesin zalim eder kibritle geçmişi aratır korkarım ölmeden ölümü tattırır ansızın bir gece kaybolursa aklım bugün bir daha tekrar olmayacak rüzgarın sağ tarafında asılı sevdalarım gönülden kaybolur canımı yakarak sol tarafımda hep haksız idamlarım kardelenler bir gün bana susayacak bir damla olup toprağa düşsem de kardelenler arkamdan belki ağıt yakacak tüketemeyecekler anne bitiremeyecekler her geçen gün ezildikçe güçleneceğim yıldıramayacaklar ,bıktıramayacaklar haksızlığa bir kez boyun eğmeyeceğim ….. aklın bende kalmasın annecim …. Alper Tunga Karakoç |
Bir damla olup toprağa düşsemde
Kardelenler arkamdan ağıt yakacaklar....buradaki kelimeye anlam yükleme sanatı harika kardelen karda güneşe ,yaşama gözlerini açar çok narindirler ve susamaları mümkün değildir çünkü zaten karın ve soğuğun içinde ..şairin buradaki imgeye anlam yüklemesi çok değerlidir Teşekkürler Alper kardeşim selamlarımla