SİLİNMİŞ MEVSİMLERDENsusarken an çalıntı bir tebessüm dudağında yıllanmış resmin çerçevesinden bakıyor dalgın gözlerin... umursamıyorum belki yastığımdan burnuma sinen lavantanın sarhoşluğu belki de içimde büyüttüğüm denizlerde çoktan silinen izlerinden... yaban şehirlerin uzak kasabalarının şark köşelerinde ağlayan küçücük bir kızdım hiç görmedin duymadın hıçkırıklarımı hiç fark etmedin ruhumda devleşen kara deliği ve dibe vuran öfkeyi... sen yumarken gözlerini yaşanmamış ne varsa, karga tulumba götürdü asi yıllar yine de inatla, azimle... bazen siyah, bazen beyaz çizgiler çektim aramıza bazen de gök kuşağının renklerinden kalbine c ı v ı l c ı v ı l martılar kondurdum uyanmazdı ruhun/daki şımarık çocuk __uyandıramadım___ kırlangıç gülüşlü yalnızlıklarda sonradan silinmiş şiirler yazardım duvarlara gece yıldızlardan perde yaparken sonsuz karanlığıma ay’sa ufaktan şarkılar söylerdi, yüzümün düştüğünde kan damlayan gelincik gamzelerime... sırtımda d a ğ l a r sıska bedenimde m e c a l s i z u m u t l a r usanmadan yaylaları, ovaları aşardım _anlamadın ____anlayamazdın__ sen hâlâ... yılların eskitemediği... kör kuyularda saklambaç oynayan yaramaz çocuk bense bir hiç u ğ r u n a yaşanmamış ö m r ü eskitmiş... __z a v a l l ı d/a d ı__ Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ ayşe uçar 30/04/2012 |