KARANFİL -V-

flycan57

26 beğenme · 19 yorum · 2184 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

KARANFİL -V-

gözleri bulutlu
kirmen eğiren zamanın
yakasız mintan sadeliğinde günler
ömrüm son deminin ilk çeyreğinde

boynuma geçen helezon yılların ağırlığı
çivisi çıkmış tabanlarımda

gel !
koşturmaktan vazgeç karanfil
biraz yorgun birazda durgunum
o yüzden mahcubum çayır böceklerine
mor dudaklı böğürtlenlere ve dağ kırlangıçlarına

anla işte...
beklentileri sümen altına itilen gençlik
geleceği uçuruma ötelenen çocuklar ağlaşırken

seninle nasıl oynarım
“pamuk prenses ve yedi cüceler “ masalını...

bırak !
bırak karanfil!...
hayat kirli bir nehir gibi akarken üzerimden
masallar kitaplarda, kitaplar raflarda kalsın
neden seğiriyor, sol gözüm
neden kuru hava...

bulutları
hangi mel’un hapsetti karanfil
şimdi neyle sularız onca kuraklığı
zaten sevgisiz bir pınarken dünya
neyle güldürürüz kanadı kırık kelebekleri
m a s u m b e b e k l e r i

ihanetin her türlüsü suçtur karanfil, Tanrı katında da, yeryüzünde de...

ihanet
beraberinde sadakatsizliği getirir
sadakatsizlik güveni yitirir
domino taşları gibi yıkılır ülkeler
veba illetine tutulmuş gibi çürür aşklar
ne hazin sondur bu...

ah karanfil!
neden yapar bunu insanoğlu
kendi kendini nasıl yok eder
hangi hastalıklı bir düşünce çeler divane aklını

söyle! hangi kalıba hangi k ı n’ a sığar ihanet...

ölmeli !
ölmeli karanfil...
bu mezbelenin bu kokuşmuşluğun içinde
nasıl yaşanır nasıl nefes alınır
ruhunu ş e y t a n a teslim etmiş onca sefille
maske bile kapatamazken bunca yüzsüzlüğü
koyun koyuna nasıl yaşanır

ancak
uyuntu bir yalnızlık paklar bizi...
şimdi biri çıkıp “ oldu mu ya....savaşmak yerine pes etmek yakışır mı “ dese

m e r t l i ğ i n olmadığı meydanlarda
savaş olur mu karanfil
buna ak sakallı kargalar bile ..ıçıyla güler
hangi aklı k ı t iyiliğe koşar

yok karanfil... yok
dönüşü olmayan bir yola girdik
ya bu çöplüğün içinde eşeleneceksin ya da aklını...

bugünlerde
bırak aşkı, mutluluğu, felsefeyi
en zor zanaat yaşamayı öğrenebilmektir

haydi !...
boş ver olanları
büyüsü bozuldu masalların
sen iyisi mi uyu karanfil
hem de mışıl mışıl...

15/03/2012
kayıtsızgünlerden

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

KARANFİL -V- şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

KARANFİL -V- şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

-Güller Şairi-

28 Nisan 2012 Cumartesi 19:55:35

ölmeli !
ölmeli karanfil...
bu mezbelenin bu kokuşmuşluğun içinde
nasıl yaşanır nasıl nefes alınır
ruhunu ş e y t a n a teslim etmiş onca sefille
maske bile kapatamazken bunca yüzsüzlüğü
koyun koyuna nasıl yaşanır

eserdi.
koklanması haz veren zarif bir çiçek gibiydi.
tebriklerimle.

AYKAÇ

Aykaç tarafından 4/28/2012 7:56:10 PM zamanında düzenlenmiştir.