KENDİNE GEL...
gözler bile değmiyor artık birbirlerine.
kaptırmış kendini insanlar; hayatın bitmeyen keşmekeşine. muhtaç olmuş; gerçek sevgiye, güvene, sözlere, ellere... inkar eder olmuş sanki; asıl yaradılış nedenine. gelmeliyiz kendimize, dönmeliyiz; ast olan benliğimize, kaybolmadan dünyanın sahteliğinde, var olmalıyız; insanlığımızın gerçek değerleriyle...!! |
hürmetler kaleminiz kavi olsun