Küçük Yüreğin Büyük Sevdası...avcılardan habersiz yaşar anaç kanatların altında kanatlarını kasarak güneşle oynar yüreği ne fırtına tanır ne de boran umarsız uçmaya çalışır masum ve o kadar temiz ki nereden bilecek aşk denen illeti... ayrılma vakti gelmişti yuvadan, son bir kez baktı annesine, veda edercesine açtı kanatlarını mavi gök yüzüne güneşe doğru uçmak bulutları yakalamak amacı siyah beyaz renklerin asilliğinde ulaşılmazlığın edasıyla süzülmekte tüm ihtişamıyla göklere hakim kartal yaşadığı ilk görüşte aşk ufacık yüreği çıktı çıkacak deli gibi kanatlarını çırpar sevdiğine ulaşmak umuduyla mucize diler yaratandan gözlerinde hüzün bulutu kartal da onu sever mi ki? aşkın pençesinde can çekişirken dileği gerçekleşir sevdiği açmış kanatlarını son sürat ona gelmekte vuslat bir-iki kanat ötede şimdi mutludur, sevinçle çırpar kanatlarını ve buluşurlar serçe ilk darbesini yer kartaldan neden? kanadı kırılmıştı aldığı darbeden şaşkındır düşerken sevdiğinin pençelerinin arasında yine mutludur akıbetini bilmeden sanır ki sevdiği onu korur... dağın zirvesinde yuvasına ulaşır yavaşça bırakır serçe aşk dolu gözlerle bakarken sevdasını anlatma derdinde kartalsa karnını doyuracak olmanın zevkinde dinledikçe küçücük yürekten büyük aşkı kendi heybetinden utanır sanki? sevgisinin karşılıksız olduğunu anladığında son kez seslenir... serçe derki; ’ ey benim sevmeyi bilmeyen heybetli kartalım İki inci tanesi gözlerinden damlarken son nefesini verir... kartal şaşkın, pişman, üzgün geçte olsa anlamıştır sevginin büyüklüğünü yıllardır aradığı aşkın serçede olduğunu yaptığı hatanın farkına varır artık dönüşü olmayan bir yola girmiştir ama ne yazık ki iş işten geçmiştir ağlar, ağlar ölmek ister ve heybetli gövdesi ağladıkça küçülür... seviyorsan, aşıksan eğer karşılığını da bulamıyorsan yinede sev elbet bir gün seni fark edecektir ama bu şansı kaybedecektir... 29.04.2012___________________Seher Yeli Canımda can papatyama çok teşekkür ederim. Sonsuz sevgilerimle... |
ŞİİR OLDUKÇA GÜZEL. BELGELİ...