düşler atölyesibir çırak çekingenliğinde sırt sırta tutunan düşlerim sürükler adımlarımı bilmediğim yollara korkularım yedi canlı ha bire yeniden fırsat bu fırsat hunlarca abanır küçücük ruhuma neden? sonra ölürüm ben! kristal yağmur gibi acımtırak bir su kabarır yüzümden sımsıcak gözlerim kamaşır birden kapkara yüzlerin som ışığı uğultusunda tut ki çocuğum ben… Sunay Karataş 29.05.2012 |