BABAM
ÇINAR AĞACI..... birgün gelipde gölgesinde dinleneceğim hiç gelmezdi aklıma oysa ne yüceydi esintisi.deli bir poyraz misali yıllarca savurdu yüreğindeki anlatılamayan duyguları kimi zaman ağladım tek bir bakışıyla bazen çok kızdım ona sen hiç evlat olmadınmı baba diye aldığım nefesbile ürpertirdi ona olan bakışımı hiç bakamazdım yüzüne konuşurken hep kızardım sen hiç çocuk olmadınmı diye..kızardımda sadece ağlardım kendi gecemde ne kimse duyardı nede kimse bilirdi yaşadıklarımı yalnızlığımı paylaşan geceden başka yorgan diye üzerime örter uyurdum o zor gecelerde kızardım ya kızardım hepsana beni büyümemiş halimle sev isterdim hep büyüdükçe uzaklaşma benden engeller koyma sevgimize olmadı be babam yapamadım ben çok kızdım sana oysa sırf benim doğrularıma ters düşüyosun diye tüm bildiğim doğruların yalan olduğunu bile bile ... çocuklukmuş hepsi çok üzmüşüm seni şimdi anlıyorum desem saçma ama anlıyorum be baba anlasamda dokunamıyorum sana baba saramıyorum neden bukadar yakınken uzak oldukbiz baba ben babam gibi sarılmak isterken sana .. ben büyümedim baba bakma geldiğim yaşa senden öğreneceğim çok şey var hayatta hep önümde yol gösterenim ol ama sadece oğlum deme bana canım de bana baba çünkü çok ihtiyacım var sana... sakın bir gün bırakıp gitme biran olsun beni terketme aldığın nefeste yürüdüğün yolda yüreğinde titreyen sesin olmak isterim baba hiç yaşamadığım tatmadığım ama yıllarca aç kaldığım sevginle sar beni sadece bakma gözlerime hiç büyümemişim gibi bir bebek gibi sev beni baba.. benim için sen gölgesinde nefes aldığım yıllandıkça görkemleşen asırlık bir çınargibisin babam sana yetşmeme izinver sığındığım gölgende barınmama izin ver babam can babam....
|