ZOR GÜNLERİM
Bol içiyorum suyu
Sonra çok üşüyor ayaklarım. Geceleri çıkartıyorum çoraplarımı Sonra kalkıp giymesi zor geliyor Üşüye üşüye söylene söylene Oturuyorum Okuyorum Yazıyorum. Bakıyorum Deli deli Boş boş Öyle. Yatsam uyku tutmaz Otursam belim ağrır. Sabah ne zor oluyor Güneş nasıl oyalanıyor. Seher vakti İyice üşümüş olarak Giriyorum yatağa zor bela. Sonra kalkmak bir dert Hele bir randevum yoksa Acil bekleyen bir işim yoksa Dünya yansa umurum olmaz. Yatarım Yatarım dediysem Dört beş saat anca. Neyzence |
yüreğin mengenelerde
Divane olur arar gözler
Hem uykuyu hem huzuru
Bak yine güneş doğdu
Uyku haram
Yaşamak kadar...