,,Umut kırıntılarıylaˮ, besledim aç kalbimi Yaşamak için ekmeği bulamadığım günler İçi küflü hayâllerle doldurdum sol cebimi Aşkınla gittin gideli tad vermiyor öğünler
Geceler buz gibi soğuk, geceler bir mağara Simsiyah duvarlarına, senin resmini astım Moralim bozuk günlerde bakarım ara sıra Güzel adını dilime, kızgın demirle bastım
Bana bir kandildin, karanlığı kahreden Gamzene toplanan gözyaşlarım yağındı Âdetâ farkın yoktu, semâdaki Zühreden Gece ışıklarıyla zulmet darman dağındı
Visâlin cennet iken, firâk câna cehennem Seni sevdim seveli, kalbim, ruhum Araf’ta Gözlerine baktıkça medcezirim birtanem Sevdamın sefinesi, gönlündeki bir Kâf’ta
S / ÂYE (01:28) 28 Nisan 2012 / Wuppertal / Almanya Kelime: Zulmet: Karanlık Zühre: Zühre yıldızı (Venüs) Visâl: kavuşmak Firâk: ayrılık Sefine: gemi
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KÂF şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KÂF şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İçeriği tümüyle sevdiğini haykıran,ama kırgınlarla dolu bir şiir aslında sayfaya kaleminden yansımış şairim.Şairin hayal dünyasından gönül sayfalarına selam olsun
Ne diyeceğimi bilmiyorum şiire.Az önce öyle şeyler izledim ki Öyle doluyum ki anlatamam. Şiirlerin güzellikleri hep şiirde kalacak ama. Allah yardımız olsun her konuda. Tebrikler :(
sitem yüklü bir o kadar da duyguluydu dizeler. kutlarım