İnsan yüreğini derinden hırpalayan en acımasız andır ayrılık anı...Hele,cancana iken,yan yana iken,iki yabancı oluvermek...beni savuran sahnelerdir bunlar...Bu yaşıma geldim,hala,bu ayrılık anını ve iki yabancı oluvermek anlarına hala akıl sır erdirebilmiş değilim...Şairemiz de,seni özlemek,ayrılık kadar zordu derken,ayrılık ne kadar acı ve çaresizlik ise,seni özlemek de işte öyle bir duygu diyerek,ayrılkile özlemeyi örtüştürerek psikolojik travmaların yaşandığı zaman dilimlerini betimlemiş...Şiirin tamamı,başlığıyla ahenkli ve şiirin kalbi başlığında atıyor...Finale de damgasını vuran özlemek ve ayrılık imgeleri derin bir yaşanmışlık ve gözlem göstergesi...

Tebriklerim,şiirin dili ve yüreğini günyüzü görmemiş labirentlerdeki sırları ortaya çıkarma çabasıyla derinleştiren paylaşımınızadır...Selamlarımla...