Bütün ağaçları devrildi ömrümün
şimdi beni öldürme zamanı ay gülüm
şimdi öldür beni...
acılar kalbime sığmıyor artık

Yüreğim terkedilmiş,
hüzün veren eski sokaklar gibi
tut elimden umutlara götür beni
bir bahçe yeşert içimdeki çölden ay gülüm
bir ırmak doğur gözyaşından
dök içime deniz olsun

Ah boynu bükük çiçeğim benim
kanadı kırık turnam
al göğsüne sar beni,
her yağmur sen ol yüreğimde
sevgiyle yıka içimdeki ihanetleri
varsın acılar konsun
kınalı dudaklarına hayatın, aldırma...
aşka ve umuda dair her şey senin olsun

Sen ellerini, sen gözlerini,
sen yüreğini bağışlardın hani...

sevgiye hasret kaldığımda,
sevgini bağışlardın

ölmek istediğimde
hayatını bağışlardın...
ışık olur dolardın hayatıma...

Hasretin dudağında ağıt
çöllerin ortasında dal oldum...
gözlerimi sızı,
yüreğimi ihanet acıları kapladı
lal oldum...
bütün ağaçları devrildi ömrümün
bi - hal oldum...
şimdi beni öldürme zamanı ay gülüm
şimdi öldür beni...
acılar kalbime sığmıyor artık

yaşamak bir yürek ağrısı şimdi
hep çekerek öğrendim acıların rengini
hasret kanayan köylü kalbim ki
her gün can veriyor şu laanet şehirde
tabutuma omuz vermiyor kimse

varsın dağ olsun üstüme yürüsün ölüm
varsın bir kıyıda öksüz düşlerim
bir kıyıda yaralı gülüşlerim kalsın
say ki, hiç doğmadım,yaşamadım, ölmedim
bir şiirin sıcaklığına sar beni ay gülüm
bir gülün yaprağına göm bahçe bilmesin

yağmurlara, dağ doruklarına, uçurum kıyılarına göm
bir annenin gözyaşlarına
bir çocuğun avuçlarına göm beni
acılar bilmesin...
bütün sevinçler
ve yaşama dair ne varsa senin olsun...