KEFEN BİÇİLMİŞ GELİNLİKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Günümüzde sıkça rastlanan bir hikaye gazete okuduğum bir haberden esinlenerek kaleme aldım küf kokan törelerden kurtulma zamanı geldi de geçiyor ....
Bir duvak demir parmaklık misali Çevrede gülen yüzler gözyaşlarına inat Davullar zurnalar çalınıyor Halaya durmuş güzel kıyafetler Bu bir cenaze benim cenazem Beyazlar içinde kavrulan bedenim Adı gelinlik konmuş kefenin Bir çift göz uzaklardan izliyor Kalbin ığıl ığıl kanamasını Kınamda kadınlar söylerken Yüksek yüksek tepeleri Umutsuzluk yalvarıyor içimden Vermeyin beni yaban ellere diye En sessiz çığlıklarımla Hani sevmiştin sen Söyle şimdi neredsin Başkalarına yar olurken ben İzin verme sevdiğim Vermesinler beni başkasına İçimde yüreğimde sen yaşarken Kıymasınlar seninle yeşeren sevgime Gelinliğim kefen biçilmesin üzerime Durma ne olur durma çek al beni Hayatında bir kez kendini düşünme Tut elimden çek al beni Duvağıma senin yaptığın papatya taç olsun Yüreğim yoluna yoldaş Canım canına kurban olsun Sıyrıl tüm korkularından Yırt at üzerimize atılan töre ağını Kanamasın sensizlikte yüreğim kuma olarak Gel sevdiğim gel ger göğüsünü korkulara Sar ruhunla ruhumu Derinden kazılan bu düğün mezarında Sende bir kürek toprak atma sevdiğim atma |
bilmeden şiir değilde resim kötü örnek olabilir varya vallahi bakarken bakarken içim tuhaf oldu
tabiiki siz bilirsiniz öyle dedim kusura kalmayınız dinlerken aklıma geldi...
candan saygılar...