FASL-I ÖMRÜM
Hazanla sararıp düşen yaprak misali
Sararıp soldu bedenim Rüzgarın sille-i kudretiyle Gayr-i ihtiyari mekanlar gezdim Irmakların serin sularında durmadan ilerledim Yolunu kaybetmiş ayyaşlar gibi... Dönüşü var mı ki yeniden başa? Taptaze yemyeşil halimle güneşin parıldayan ışığında, Rüzgarın esintisiyle dans etmeye... Bilmedim kadrini canlı bedenimin nefesini Gökte yemyeşil örtüyle asumanı süslerken Yerlerin sararmış örtüsü oldum Düşünce torağın soğuk koynuna ansızın Anladım şenlikler, güzellikler muhayyel imiş Azrail imiş beni dalımdan alan. Dostlar imiş beni tabutumda ırmaklar gibi sürükleyen. Ruh imiş rengimden renk alan. Varsın İhsan bilsin ki bu dem fanidir. İsteme fani demden ki demler içinde dem bulasın. |
başarılar.