ZİLLER ÇALINCA
Çalınca ayrılıktan yana ziller.
Boşaldı koridorlar, atölyeler, sınıflar. Kaldı geriye taş yığını duvarlar, Yaşanan sevinçler ve hüzünler. Öğrencinin bitmeyen haylazlığı, Öğretmenin tükenmeyen sabrı, Müdürün her zamanki nutukları, Son buldu hepsinin varlığı. Çalınca ayrılıktan yana ziller. Tahtadaki yazılar, Sıralardaki defter, kalem ve silgiler, Kâğıtlara dökülen bilgiler, Öksüz ve yetim kaldı hepsi birer birer. Çalınca ayrılıktan yana ziller. Öğretmen sus, demeyecek, Öğrenci "hocam!" diye haykırmayacak, Geç kalma, devamsızlık olmayacak, Parmaklar inecek, Boyunlar bükülecek, Çalınca ayrılıktan yana ziller. |