GÖK KUŞAĞI
Aşkın rengiydi kırmızı...
Korktuğumuz,bir o kadar da istediğimiz aşkın. Hiçbir şekle giremeyen,kibirli aşkın. Biz onu isteyemezdik,sahip olamazdık asla, Aşktı bizi isteyen Sadakatin rengiydi mavi... Semaya çevirdiğimizde yüzümüzü, İzlerdi hep bizi. Aşka inat kimseyi terk etmezdi, Biz onu istemesek bile isterdi bizi. Yalnızlığın rengiydi siyah... Yirmi dört saatin on ikisini kaplardı. Ne kadar kalabalık olsa da dünya, Yarımız karanlıktaydı. Ve mutluluğun rengiydi gök kuşağı... Tüm renkleri taşıyan ama hiçbiri olmayan. |
Tüm renkleri taşıyan ama hiçbiri olmayan.
etkili finaldi,gönlünüze saglık saygılar.