KüçüğümAyağındaki ayakkabılar büyük Sırtındaki kabanın küçüktü Atkın bile yoktu, küçüğüm Ve pek zayıftın Yüzünü ayaz yakmış Sonbaharda,dalın üstünde kalan Son yaprak gibi titriyordun Ve pek küçüktün Bacakların,incecik Gözüm sende kaldı Birşeyler geçti aklımdan Unuttum, tutamadım Yanındaki ,babandı Sırtında,paltosu yok Yaşı daha genç Lakin kırkını geçmişti görüntüsü Ayaz onuda kavurmuş Hayatın tüm yükü omuzlarında Onu bir hayli yormuş Öyle bezgin ki yüzü Böyle dünyanın ben...Der gibiydi Gözleri bomboş Kararsız, umutsuz Neden yaşıyorum der gibi Elini tuttu, kenara çekti seni Hani benim önümdesiniz ya! Hani buralar sadece bizim gibilerin ya! Üstelik dilenmiyordu O an kendimden utandım Okadar giyinmişliğimde Üşüyor, donuyordum Habire atkımı çekiştirip Yüzümü örtüyordum Siz o durumda Bense böyle Hiç birşey yapamadım... Nazlıgelin 15/Şubat |