adaya
çar çur edilmiş gençliğimi ilikledim bedenime
dar biçilen kalıplarda isyansız gecelere uyandım aksıra tıksıra büyüdük fener diplerinde küçük dünyamızın kahramanı kelebeklerdi adı konulmamış bir şiiri boca ettim sana sen farketmedin geceyarıları düşledim seni gelinlikler içinde bir barış sofrası kurulacak dediler zeytin dallarını biriktirdim , güvercinlerim kaç nesil yetişti bilmem hiç gelmeyecek bir tren düdüğünü bekledim zeytin dalları gibi eskidim iki kızım bana bakar şimdi kelebekler gibi bir postal dibinde özgürlük giyiniyorum kendi kendime yarını hiç düşünmeden kimileri kaçtı ardına hiç bakmadan Londralı, Sidneyli Kıbrıslılardı adı konulmamış bir savaşı boca ettiler bize biz farketmedik gelip geçilen yurt bilmez hayatımıza geri döndük Karpazın makiliklerinde. |