OYNAYAMAYACAKSIN ARTIK BENİMLE
Mavi atlasın üstünde, elele ak bulutlar
Sıra dağlar yeşillenirken, zirvelerinde hala gelinlik Ağaç tomurcuk, tomurcuk Narin yağar yağmur Toprak nemli, hazır üretmeye Çiçeklerin üzerinde kelebekler Ayrışamayan kuş sesleri cıvıldaşırken Guguk kuşu, ve ağaçkakan farklı Müjdeler getirir rüzgar ılık ılık Bolu`ya bahar geldi Sever memleketinin her karışını İnsanını, toprağını, kültürünü Doğduğu yer biraz daha farklı Doyduğu büyük kente göre Ruhunun sonbaharında Bolu`nun ilkbaharı ile buluştu Özlemişti... Güneş saklansada bulutların ardına bazen Gün aydınlık! Sessizliğin sesi kuş cıvıltıları Dinginlik! Gökkuşağında, tüm renkler Renklilik! Hatırladı birden unuttuklarını... Bin yıllık toprak kazılırken Kurtarılırken, yabani otlardan Havalandırılırken çapayla Hazırdı üretmeye… Kalktı ayağa, dimdik Hissetti ! Toprağın kokusunu Kır çiçeklerini Mis kokular yayıldı, dört yana Ve tomurcuk, tomurcuk, filiz filiz yaşam Doğa ile girdi kolkola.. Aşık Veysel den tutturdu türküyü “Benden ala çiçek varmı” Durmadı! Kazmaları vurdu ruhuna Temizledi yabani otlardan Arındı! Başkalaştı Kan devinimi değişti Kentin boğuk sisli yorgun düşüncelerinden uzaklaştı önce Oksijen doldurdu koynuna Sonrada beynine.. En yeşilleri topladı elleri Ve en mavileri yüreği Elma ağaçlarına seslendi, Nazımın diliyle “yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı? Mor sümbüllere “günaydın” dedi Ve pınar oldu çağıl, çağıl Aktı gürül gürül Açtı kollarını tekrar hayata Ve seslendi Ey hayat! Döndüm geriye… Oynayamayacaksın artık benimle… |
SAYGILARIMLA.
M.C.U. 1962 tarafından 4/26/2012 1:21:22 AM zamanında düzenlenmiştir.