Unuttum Yaşamayı...
ben hüznümü yazdım
gökyüzüne istemem artık seni çık koynumda gece. yıkıldı umutlarım unuttum yaşamayı gülmüyor artık yüzüm yorgun düştü beden koruyamadım yüreğimi. karanlıklar içideyim özlemim vardı geceye hüzünlü uyandım rüyamda karıştı sesim dağlara. bir dilek diledim doğmasın bu gece güneş çaresizdi çünkü bakışların. ben saçlarını okşarken güneş üşütüyordu sanki bulut oldu gözyaşlarım. uyandırma rüyamda bir daha beni kalsın üstümde toprak yığını... Hüseyin YANMAZ 21/04/2012 |
Koca bir yalandır, yalan!
Yaşamak nefes almak değilmiş meğer
Alnımdaki çizgilerde gizli, keder denen o ferman.
Yaramı kanatıyor ışığa düşman geceler,
Yıldızlara seyyah oldum, avuçlarıma dökmedi derman.
Unutmak istiyorum, takılı kalmasın ibreler,
Son nokta miladım olsun, yüzüme gülsün artık zaman…15.04.2012-Ahmet BOZTAŞ
Çok güzel bir seslenişti şiiriniz. Tebrik ederim dost. Gönül dolusu selam ve sevgilerimle…