oyunun son perdesindeyim
yüzümden yetim bir tebessüm düşer ellerime
sen dolu şehrim dargın şimdi mor şafaklarıma ve... kitabemiz unutulmuşken tozlu raflarda yüreğimde bir çıkmazsın gizlerimde çağlayan şimdi tınısı bozuk bir türkü dolanırken dilime düz yollarda şaşarım karanlıklar çıktıkca önüme gözlerimde solar gökkuşağının bütün renkleri sense hangi yaban düşlerin kaçıncı perdesinde devrik şehrimin bütün sokaklarında sen varsın bil ki arazlı şiirler yağar sen dolu özlemlerime fersiz bir mum ışığı ısıtırken sensiz gecelerimi yine adını işler yüreğim küskün hecelerime ömrümün son fecridir bu sarı hazan avuçlarımda titreyen mum ışığım kendi gölgesinden korkar solar ufuklarımın bütün mavileri yavaş yavaş kimliksiz yarınlarımda tükenir katre katre zaman artık... silme vaktidir tüm anıları firari adımlarım düştükce yılgın yokuşlarıma tek perdelik bir oyundur bu ve son sahnemi oynuyorum bu sevdamda ......aysu...... |