USTAM BENİM
‘’Bu şiir belli bir kişi kast edilerek yazılmamıştır. Bir genellemedir. Direk bir muhatabı yoktur. Dostların bilgisine.
Yerini, makamını, seviyesini bilen Eli öpülesi nice ustalarım vardır. Övgüyü hak eden ustalarıma bin can selam ile’’ Sana usta diyorlar sormaya var mı lüzum Buyur, mikrofon senin anlat baş ustam benim Gerçekleri söyle ki, inanıp kansın özüm Nedir ilimin fen’in anlat baş ustam benim Değerlere sığınıp yol almak kolay olur Sanma ki yazdıkların dillerde halay olur Tanır bilirim seni öksürsen olay olur Tenekeden ses çıkar içi boş ustam benim Mevzu menfaat ise, Hak getire gururu Kabul edip görmezsin işlediğin kusuru Zırh ile çevirmişsin gönül gözüne suru Şeytanla kol kolasın fikri loş ustam benim Şer yoluna sapmışsın öndesin açık ara İstemem dostluğunu başım düşse de dara Gönlüm gönlünden uzak yürümem peşin sıra Kendini adam sanan aklı hoş ustam benim Tek başına bir hiçtir gülün goncası sapı Sarsıntıya dayanmaz temeli çürük yapı Zorlayınca diş atar uygun değilse çapı Hakikat olanı gör, gözü şaş ustam benim Yitirmişsin benliği, paslanmış bir tel misin? Anlayıp çözemedim çağdaş mı, entel misin? Türlü renkte görünen afilli dantel misin? Gidişatın kötüye işin yaş ustam benim Şair halkın dilidir akıp tene dolmalı Hakk’ın terazisinde adaleti bulmalı Ufku sevgiye açık daim engin olmalı Gerçeğin sırrına er özde piş ustam benim IŞIK Kibirli insan gönüllere olmaz yâr Dev aynasından bakmak kimseye sağlamaz kâr Senin gibi kalastan onlarca binlerce var En büyük alkış sana haydi coş ustam benim Azimet IŞIK 23.08.2011 Saat 09.03. İSTANBUL Şiirimi güne uygun gören seçki kurulunun değerli üyelerine ve ziyaretleriyle,yorumuylarıyla destek veren can dostlara selam olsun saygımla |
Kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.