Hançer.Neden ateşledin ki... Bu kirli barutu temiz hayallerime Oysa ben, Sadece bedenler ölür sanırdım. Kuzey yoluna sapmış, Buğusu mavi, soğuk bir mehtapta Tek başıma kalmışım. Han’lar gömülmüş yedi kat yere Bir tutam sıcaklık ararken, Güneşsiz, öksüz ve yetim kalmışım. Batan güneş resimlerimi de yakmış, Elde yok, avuçta yok, Bir hançer tüm özlemlerimi dağlamış. Acı bir zihin karmaşası benliğimde Şaha kalkmak istesem, Arka ayaklarım yok... İki ayağım üzerinde zoraki yaşlanmışım. |
Otistik bir çocuk
hayat oyun oynamış elde avuçta yok
kırık oyuncağın tutmaz kanatların
bana yeter bahar kokun
öyle uzak durma
ellerime dokun...
Yarın yirmiüç nisan diye başlamıştım malesef devamı gelmedi sanırım çok hüzünlendik.
Hep derim yarın güneşin doğma ihtimali yüzde yüz görme ihtimalimiz biraz zayıf her şeye rağmen inatla üstüne üstüne gidilmeli hayatın siz hayattan değil hayat sizden korksun derim. Kır hanceri.
Sevgi saygı ve selam ile.