Kırlarda Yürü Bu Bahar
Karanlığı kovmuştu biraz,
Kirpiklerim üşüyordu cılız gölgelerde. Kayalarına yorganını çekmişti hiç istemeden, Yankı vermekten utanmıştı, Sesimi uçurumlarına atmıştı yüce dağlar, Senden uzaklarda özüm nasıl da kan ağlamıştı! Ve sen; Haberin yoktu ki zerre kadar! Bensizlik de öyle mi bilmem, Meğer ne zormuş seni sensiz yaşamalar! Çilenin girdabındayım umarsız Zira ayrılığın zamanıydı böyle bir mevsim. Sen naz ediyorsun ama Bak göçmen kuşlar geliyor yavaş yavaş. Dilekler tut beni görmesinler diye, Alnımdaki dalgalara inan çok şaşacaklar. Kar sularına karışan kum gibiyim sana koşan, Bulutlardan sor beni, sana akıyor diyecekler. Topraklar çatlayınca güzel vuslat, Bir buse, can çekişen sevgilere bin derman elbet. Kızıl çamur nasıl özlerse altın rengi salkımı, Bu gecenin katran karasına, Yarın umutlarım doğacak şafaktan. Ellerimdeki çiçekler saçlarına konmak ister, Papatyalar sevmiyor derse eğer hayallerim ağlayacak. Hadi ey sevdiğim, Bırak inadını, yalınayak kırlarda yürü bu bahar, Kokunu getiren yeller ile ruhum teselli bulacak. 13.04.2012-Ahmet BOZTAŞ |
Bu gecenin katran karasına,
Yarın umutlarım doğacak şafaktan.
Ellerimdeki çiçekler saçlarına konmak ister,
Papatyalar sevmiyor derse eğer hayallerim ağlayacak.
Hadi ey sevdiğim,
Bırak inadını, yalınayak kırlarda yürü bu bahar,
Kokunu getiren yeller ile ruhum teselli bulacak
Hem şiir güzel, hem baharın tadı var eserde, hem sevdanın sesi...tebrikler ....selamlar esenlikler dost şair...