anne
bu benim uçurumum
düşecek olan benim anne
birazdan yağmur vuracak
kar beyaz saçlarıma
diz çökeceğim
bende ölüp gideceğim anne
oralardan beni görüyormusun
böyle zıkkımın kökü kadar doluyken
dökülemiyorum

biz seninle şuncacık yaşamışız
ne kadar azmış ömrümüz
ve ne kadar gereksizce uzunmuş ömrüm
o yüzden çık gel demiyorum,
okul dönüşümü beklediğin gibi
bekle

Bu benim paçavra ömrüm anne
dört duvar
dar bir sokak
içinde öldürülmüş bir yığın aşk
kardeş, bacı, hepsi sancı
dostlarmı dedin anne
çuğu rakı masasında kaldı
hesap ağır geldi ödeyemedik
oysa azraile inat hep gülecektik
olmadı anne
kimisi senin gibi erken çekip gitti
bitiremedi bu ayyaş saatleri
kimisine de avrat
betondan dökülmüş kadar ağır geldi
yetiremedi yazmakla son bulmaz bu filmi anne
Bekle

sırtımda ikimizin hüznünden biriktirdiğim heybe
şakaklarımda derin bir çukur oluşturdum
sen tütün döğersin diye
ve yüreğimde beddua biriktirdim o sevgiliye
vaz geçtim tuzsuz geldi hayat
ben sana geliyorum anne
bekle