GÖTÜRÜR
Dağlar pamuk olur biner sırtına
Kesmez bıçak olsan biler götürür Hani aşk dediğin deli fırtına Senide benide alır götürür Kendinden geçersin daha bilmeden Anlat anlaşılmaz başa gelmeden Beden ona kesmez seni silmeden Çöker benliğinde kalır götürür İçini bir ateş sarar düşünce Tıkanır nefesin donar düşünce Yara yürür insan yola düşünce Aklını başından çalar götürür Her nesne can verir baktığın yerde Dert verir dermanı bu garip derde Bir garbi yeli ki durmaz eserde Saklansan nafile bulur götürür Yüreği yakarken o buruk acı Kara sevdalaşır eden baş tacı Bir damla gözyaşı bazen ilacı Gamları kederi siler götürür Bakarsın zamana almış gidiyor Bülbül vuslat için feryat ediyor İnsanlık doğalı gönül güdüyor Kabire arkadaş ölür götürür Gel şu Kalender’e kusurlu deme Doğuşta bağlandı Havva Âdem’e Suç ise suçlu yaz bu ifademe Son demdir Azrail gelir götürür 11. 04. 2012 Haşim Kalender |
mükemmel bir anlatımdı,, yürekten kutlarım dost şairim.