Kaybolan İnsan
Kaybolur insan bulunduğu mekandan,
Huzursuzdur; hangi eşyaya, ağaca baksan. Masaya bırakılınca dertli bir fincan, Ayrılık vakti gelir, çıkar odadan duman duman. Gören derviş zan eder zahiri suretinden, Nereye baktığı belli değildir gözlerinden, Özü süzülmüş bir güz yağmuru yüzünden, İçinde sararmış yapraklar uçuşur seher yelinden. Tütün çiğnemiş sararmış dişleri sızlar, Savaşta koşan beyaz atın nalıdır ezilen, Sebebsiz güldürür yüzü çile çektiren, Bir umuttur, intihardan caymak can çekişirken. |
Saygılar.........