GÖNÜL MABEDİMGÖNÜL MABEDİM Gönül ufkun da doğan sabah olsam. Martıları dinlediğin kulağına nağme olsam. İçine çektğin rüzgarın meltemi ben olsam Ayak bastığın yolların tozu, izi olsam Yüreğinde ki tohumun filizi , fidanı ben olsam Gözlerinde yaş Dudakların da tebessüm olsam Mutluluk avuçların da Ellerini öpüp koklasam Ölesiye özledim. İçimi ısıtan sıcacık bakışlarını. Dünyada bir tek benmişim gibi hissettirdiğin anları Zaman aksa geriye O eşsiz anları yaşasak yine Mümkünmü söyle sevdiğim söyle. Sen sustukça korkuyorum unutulmaktan Seven yıkılır hatıralarda kalmaktan Anı değil taptazesin içimde Doğan güneşin tazeliği gibi;sadesin hislerim de Ben yalansız , riyasız sevdim seni Çorak bir çöldü gönlüm Sen açmadan içimde Şimdi ise Her mevsimi yaşamak seninle Doluyum ölesiye Hani bir mübarek geceydi Hatırlarmısın Melekler gül yerine yüreğimi koysunlar avuçlarına demiştin O gün Bu gün Yüreğin ellerimde Sen ise gönlümün taa içinde 20/10/2007 Saat 00 Cumartesi. Zamansız yaşanan sevdalara |
Melekler gül yerine yüreğimi koysunlar avuçlarına demiştin
çok hoştu
kutladım yüreğini