Neden sustun?
Duymadın mı çağrımı?
Hani sözün vardı birlikte yaşayacaktık
Kıştan sonra baharı!

Çocuk olacaktık kırlarda,
Kelebeklerle dansımız vardı el, ele!
Hâ!
Birde salıncak kuracaktım çınarda!
Çardakta dalacaktık uykuya,
Buseler konduracaktım yanaklarına,
Bir daha! Bir daha!

Kuş olur konarım demiştin dalına,
Savururum saçlarımı rüzgâra!
Ama yoksun,
Yoksun işte,
Gelmedin!
Gelmeyeceksin buraya!

Bilir misin?
Yaz tez gelir bizim buralara,
Kurak geçer mevsimler,
Yarılır toprak, dudaklarım misali,
Yakar kavurur güneş tenimi.
Yetim kalmış çocuklar gibidir başaklar
Büküverirler, ince cılız boynunu.

Nisan;
Bereket ayıdır buralarda,
Sulu olur yağmurlar;
Sağanak, sağanak dökülür göklerden
Umut fışkırırken bayırlarda
Desen, desen, şekil verir doğaya.

Güllerin tomurcuklarının patladığı izlenir canlı, canlı,
Vızıldaşır arılar, portakallar üstünde.
Can erikleri düşer Pazar tezgâhlarına,
Serçelerin çığlıkları yükselir ağaçtan ağaca!
Görmelisin yaşanan cümbüşü,
Serin, tatlı nisanda.

Senin sevmem dediğin tavuklar bile,
Nasılda güzelleşirler civcivlerin yanında.
Sarı, siyah, alasıyla,
Haz verirler insana!
Ürkek ördek yavruları yalpa, yalpa,
Koşuşurlar, oradan, oraya!

Geceler başka güzeldir,
Atılır yünlü yorganlar,
Uykular tatlanır, rüyalar renklenir,
Sevgiyle çıkılır sabaha!

İğde çiçekleri açarken birer ikişer
Seni hatırlatırlar bana!
Çekerim içime, kapatıp gözlerimi,
Koklarım, hissederim,
Doyasıya!

Ali KILIÇ
NİSAN2012-OSMANİYE