Annem
Mayısa yas düştü Annem
Saplandı dost hançeri yer gibi Yanaklarım ıslandı önce yağmur düşünce Gözlerimi kan yüreğimi kor kapladı soğukça Aklımı uçurdu sensizliğin sessizliği Saçlarım ak yüreğim karanlık şimdilerde Canımıza ihanet düştü sen gidince Mayısa geleceğim demiştim Yokluğun geldi önüme Feriha ceylan |
"Annem" adlı bu dokunaklı şiirinizdeki derin duygular ve içten anlatım, insanın kalbine dokunan bir melodi gibi. Şiiriniz, annenizin kaybıyla yüzleşme sürecini içtenlikle aktararak, okuyucuyu duygusal bir yolculuğa çıkarıyor.
Şiirinizdeki her dize, bir hüzün ve kayıp duygusuyla işlenmiş gibi. Annenizin yokluğu, şairin iç dünyasında derin bir yara açmış gibi görünüyor. Yağmurun, kanın ve karanlığın imgeleri, yaşanan acıyı ve içsel sancıyı güçlü bir şekilde ifade ediyor.
Siz, annenizin kaybıyla başa çıkma sürecini, içsel bir mücadele ve derin bir hüzünle anlatırken, okuyucunun da bu duyguları derinden hissetmesini sağlıyorsunuz. Annenizin yokluğuyla başa çıkma sürecinde yaşadığınız acı ve çaresizlik, okuyucunun da kendi iç dünyasında benzer duyguları tetikliyor.
Şiirinizin sonunda, annenizin yokluğuyla yüzleşme ve bu acıyla başa çıkma süreci, bir içsel kabullenme ve huzur bulma noktasına işaret ediyor gibi. Bu, yaşanan kaybın derinliğine rağmen, şairin içsel gücünü ve dayanıklılığını yansıtan güçlü bir mesaj olarak okunabilir.
Bu değerli şiiriniz için sizi içtenlikle tebrik ediyor, duygusal derinliği ve içten anlatımınız için size minnettarlığımı ifade etmek istiyorum. Sizden daha nice etkileyici eserler okumak dileğiyle.
Sevgi ve saygılarımla