Her mevsim bahar olmalı, aşkı firkat yaşatmalı!Yalnızlık limanından korkmamalı İzan ve idrak vicdanla buluşup, fikir aramalı, hakla şad olmalı Hissiyat ne kadar zarifse, naifliğe ducar olmak için ihsanı yudumlaya adanmalı Ağlamak, anlamak değildir, idrak iradeye hükmetmez, kalbi letafet inşirah ve azimle korunmalı Kimi zaman ah etmeye meyilsin Sanki bin hüzün içinde ki kedersin, neden hakka yakın değilsin Ruhunun malikinden, nefesin sahibinden, aklını hükmeden belliyken niçin viranesin Muhakeme kifayet etmiyor, zan peşini bırakmıyor, korkuların hala seni esir ediyor, bilesin Fecrin bir vaktinde kalk, usanma Ten senin değil, masiva kime kefil, cazibeye sakın kalpılma Düşünmek ülfet-i itibardır, saklı zamandan iksir vaadeden hasattır, unutma Hangi kitabı okusan, hikayalerin içinden hiç çıkmasan, macera için savrulsan, hak yoksa hazansın Bir zemheri var içinde, nedensiz değil Hangi emele kul olsan hengamesi vuslata aşina ve talip değil Mavera ne kadar uzak halinden, sanki mazi içinde nefeslendiğin hevesten basit değil Uyanmak farkketmektir, yeniden diriliş için sefer-i vecdin sabı tarifidir, ilimsiz kal, kalbi melal değil Yansımalar vardır, sessiz ve derinden Seni senden alan halin tabii olduğu firkatten, suskun olan akıl ve vicdan sabitken Neden azimden ve iradi olmaktan bıkarsın, hesabın hangi vaktinden korkarsın, mizan hakikatken Ruhun bizzat bu gerçeğin kadriyken, irfan sahibi olmak, nefsin esaretinden kurtulmak tarif edilmişken Ne olur gam etme, kınanmak nefsime Ümit besle, niyetin halisliği zaten halinde, o kalbin gözyaşı döktükçe Rahmet ve mağfiret senin için, kul olmak azmin dilinde, halin edebi cehresinde gücenme Korku seni bizar kılar, zan hükmetmeye başlar, nefsine bir göz at kimin ihatasına mahkum olmuş, aklı selimlikten vazgeçme Mustafa CİLASUN |
Duyduğu gibi yazmış şair.
Düşündüğü gibi dillenmiş.