)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-409-)(-)(-)(
*************************************************************************
Oldum da Geldim İkilik kinini içimden atıp Özde ben bir insan oldum da geldim Taht kuralı ariflerin gönlünde Sözde ben Mevlevi oldum da geldim Meğerse aşk imiş canın mayası Ona mihrap olmuş kaşın arası Hakkın işlediği kudret boyası Yüzde ben Mevlevi oldum da geldim Bütün mürşitlerin tarif ettiği Sadıkların menziline yettiği Evliyanın enbiyanın gittiği İzde ben Mevlevi oldum da geldim Ben de bir zamanlar baktım bakıldım Nice yıllar bir kemende takıldım O aşkı mecazla yandım yakıldım Közde ben Mevlevi oldum da geldim Süregeldim aşk meyini içerek Herbir akı karasından seçerek Varlık dağlarını delip geçerek Düzde ben Mevlevi oldum da geldim Gör ki Nimri Dede şimdi neyleyip Gerçek aşkı her yönüyle söyleyip Her türlü sefaya veda eyleyip Sazda ben Mevlevi oldum da geldim ******************** Nimri Dede ******************** 1909-1986. Keban’ın Nimri (şimdiki adı Pınarlar) köyünde doğdu. Asıl adı İsmail Dehmenoğlu’dur. Aşıklık geleneğini ve şiiri küçük yaşlardan itibaren öğrenmeye başladı. Nimri Dede 14 yaşına dek köyünde yaşadıktan sonra bir yakını tarafından İstanbul’a götürüldü. 3 yıl kadar okula gitti. Ancak yaşının büyük olması nedeniyle okuldan çıkarıldı. Şiirlerinde genelde birçok konuyu işlemesine karşın tasavvuf ağırlıklı olanlar çoğunluktadır. Bağlama çalmamasını bilmeyen Nimri Dede, değişik yarışmalara, arasıra da Konya Aşıklar Bayramına şiirleriyle katıldı. Nimri Dede’nin bazıları bestelenen şiirleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda aktarıldı. ************************************************************************* )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-409-)(-)(-)( Erdim,piştim şükür aşk divanında Özde ben bir insan oldum da geldim Pirlerin elin de, aşk ataşında Közde ben bir insan oldum da geldim Muhabbet kapısın ben çoktan açtım İlim ışığını her yere saçtım Enişi, yokuşu kayıpsız geçtim Düzde ben bir insan oldum da geldim Biz gönül ehliyiz anlarız haldan Gülü seven insan kopartmaz daldan Ahmet Yesevi’nin gittiği yoldan İzde ben bir insan oldum da geldim Tecrübeyle bilip söylerken lisan Elbette İnsan’a Hâk’tandır ihsan Yaşlanınca hani mızmızlar insan Nazda ben bir insan oldum da geldim Söylemek kolaydır her şeyi dile Hiç bir işim de de olmadı hile Ne yapmışım bu güne dek ben hele Bazda ben bir insan oldum da geldim Azimle, sabırla aşkı buldumsa Her yer de,her şey de aşkla doldumsa Gıptayla bakılan biri oldumsa Gözde ben bir insan oldum da geldim Lüzumsuz bu çaban az diyor isem Araştır incele yaz diyor isem Ben değil kardeşim biz diyor isem Bizde ben bir insan oldum da geldim Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
DİLİNE KALEMİNE HAK
İLİM İRFAN EKSİLMESİN
CEVER DOLU ESERİNİ NUDA GİBİ
OKURUM
SAYIN GUZEL DOST