MÜMKÜN OLSAYDI...
Yine düştün aklıma bu akşam;
Dayanılmaz acılara gark ettin yüreğimi. Oysa, ne güzel sürüp gidiyordu sensiz bu yaşam... Yalnızdım, yapayalnızdım belki sensiz; Mutluydum... Unuttuğumu sanmıştım aklıma düşmeyeli beri. Ama sonunda bir noktada yaşam olmuyormuş sensiz... Bir sigara tiryakisi gibi, Unuttuğunu sandığın anda yeniden başlamak, Sanki aradaki zaman hiç yokmuş gibi... Ah, ne olurdu sanki, Zaman tekrar geriye aksa. Mümkün olsaydı başlamak yeniden; Ayni çocukça hatayı ne sen yapardın, Ne de ben... 16.03.1980 Erman Ulusoy Kırklareli |
saygı ve sevgilerimle...