MAVİ GÜN
Karakış ve zemheri bitişi
Tabiat canlı , gül olur gonca Yeşerir yaprak, bebek teni sanki Bahar kokusu yer,gök, dağ, taş Gökkuşağı rengi ağaçlar Sarmaşıklar tırmanır, gökyüzüne Papatyaları sarmış fal telaşı Hayatın, son demi! Dünyanın bittiği zaman! Ilık nisan rüzgarı, solur nefesini Ateş körüklenir, en harlısından yangın Kır çiçekleri, taç saçlarına Raks eder ruhu, gelincik tarlalarında Düzeltir, sazın akordunu Bestelenen, sevdanın türküsü Günde görülen, güzel rüya Masmavi hayaller… Toprağın lezzetidir, yaşamak Çiğ tanelerinin arılığı Yıldız ışıklığında yürek Sevinçli, birleşen elleri Ve güneş sımsıcak Akrep, yelkovan akşamın üstünde Saklanır güneş dağların arkasına Batma sakın! Gök alacakaranlık.. Yalvaran bir ses, ince narin Gün bitme! Dinlemez! Gün döner akşama Bir vapur yanaşır iskeleye, Alır yolcusunu, Kalkışın sesi, acı acı düdük Ayrılık vakti! İşgal edilmiş yürek Nemli gözleri, sallar elini Avuçları hala sımsıcak Martı olup, uçmak ister Konmak, sevdanın sol tarafına Gitmek, gittiği yere Çeresiz! Çığlık, çığlık deniz… Gitme! Seni çoktan özledim bile… |