Öyle yoruldum ki,
Bin yıllık çileli ömür yaşamakta bedenim
Bir hayalin ardından koşmaktan tükendi soluğum
Dermansız kaldı çaresiz dizlerim
Mecali kalmadı cansız kalan canımın


Öyle bitkinim ki,
Gidenin ardından bile kalkmayan
İki elim iki yanımda
Suyu çekilmiş dal misali kollarım
Tutulmayan eller küskün
Sallanmıyor giden yolcunun ardından
Toprağa düşmüş beden misali
Mahşer kalabalığında yapayalnızım
Sadece iki kolum var iki yanımda


Yorgunum çok yorgun
Yorgunum ama asla dargın değilim yüreğimle
Ne yüreğimle,nede bana uzanmayan elle
Dirhem dirhem canım çekilsede ruhumdan
Dargınlık olmaz gönül defterimde


Yollarda kalan gözler çok yorgun
Dağ gibi yük var kapaklarında
Kirpikler angarya gibi duruyor amaçsızca
Karmakarışık duygular gibi
Yorgun,çok yorgun bedenim
Açılmaya mecali yok bir daha çaresiz yollara
Galiba uyku zamanı yaklaştı ebediyete giden yolda
Dinlenmek üzere sırdaşı can toprakta...