EY DOSTEy Dost,Aynı Yaylanın Çocuklarıydık Seninle Bir Çoban Kürküydü,İlk,Paylaştığımız,Yağmurlardan Korunmak Adına Şimdi Nerdesin Dost,Sürümüzü Kapan Kurtlar Gözümün Önünde,Yemekte KuzularımızıŞimdi Nerdesin Dost Artık Yağmurda Uğramaz,Oldu Yaylamıza..... Oysa ki Bu Yaylalar,Ne Kuraklıkları Alıp Götürdü Ömrümüzden..... Siyah Bulutları Aka Dönmüş,Dost Umutları Hazan Olmuş.... Oysa,Kurtların Kuşların,Kuzuların,Ve Dostların Buluştuğu Yaylalardı...buralar Ey Dost,Şimdi Bİr Yayla Çınarının Altında Yatıyorsun.... İçimde Ne Acılar,Ve Anılar Var,Biliyormusun.... Yokluğunda Uğramayan Yağmur Bulutları Yerine Gözyaşlarımdan Bir PınarGeçiyor,Senden Kalma Kuraklığa Bir Yayla Reyhanı Yeşersin Diye..... Oysa,Sen Varken,Ne Menekşeler,Ne Laleler,Ne Reyhanlar Yeşerirdi... Şimdi İçimde,Her Gece Sancılar Veren Çıbanlar Yeşermekte.... Bekle Bu Gün Değilsede,Bir Gün Geleceğim Uzak Değil Yakındır Dost... Yakındır Dost.... |