Bugün Ne Yaptım?Bugün yürüyüş yapmak için parka gitmek yerine dolaştım, Sokaklarda yıllar önce öğretmenlik yaptığım okulu aradım, Ortam değişmişti, müstakil evlerin yerinde apartmanlar da, Yerden bitme devler gibi doluşmuştu, bana malum olmasa da.... Okulu görüce adından tanıdım, az da olsa değişiklikler vardı, Etrafı duvarlarla çevrilmişti, nedense kilitlenmişti demir kapı, Kapıyı açmalarını söyledim, sebebini sorduklarında incaladim, Okul bahçelerindeki kapı kilitlenmesi yeni mi adet oldu dedim... Benim zamanımdan kalan yoktu, hepsi çekip gitmişti hayatına, Kimse benim kadar sabırsız olmamıştı, devam etmişlerdi okulda, Tanıdık kimse bulamadım, sadece yoldaki işaretlerden bri olan, Mezardaki serviler aynıydı, okulu kolaylıkla bulmam da ondan... |
İçim burkuldu bu sefer, geçmişe gitmek acıtır derim hep değil mi Bibi. Benim öyle çok uzun bir geçmişim yok özlediğim, daha yaşım ne ki zaten ama yine de ilk okuduğum okulun yanına gitsem üzülürdüm hem de çok ki gitmeyeli gidemeyeli yıllar geçti. Çocukluğumu hep özlediğimdendir belki. Yine çocukluğunu ister misin deseler yok derim ve demek ki giden ne olursa olsun biten ne olursa olsun sonrasında hep özlenir...
Ve dünya değişiyor Bibi, kapı demişsin meselâ.. Ben mavi önlük giyerdim, anneciğimin yaptığı dantelden yakalıklarım vardı ama şimdikiler mübarek ... Neyse, mavi önlüğün kaldırılması ve daha yenilik denen çok şey aslında geleceği modernite ile yok etmek demek. Bir eğitim sistemini rayına oturtmayı beceremeyen düzen anca kılık kıyafetle uğraşıyor da nereye kadar istedikleri sözde olacak dediklerine ulaşabilecek..
Neyse çok konuşmamalıyım ama öğretmen olsaydım ki muhtemelen böyle düşündüğüm için olamamışımdır, ilk işim sözde lise gençliğinin saçını tırnağını temizletmek olurdu...
İyi demişsin yine, güzel konuşmuşsun...
Sevgimle...