tarantula kara duman
Yokluğunda sıkılıyorum
Isırıyorum parmaklarımı Bir utangaç aşığım Yıkıyorum duvarlarımı Semayı silkeliyorum Şiir dolu akşamlarımı Bir bir kaza ediyorum Bir kadeh şarabı terkediyorum Payıma düşen neyse Ağır aksak mum ışığı Belki elinin artığı bulaşığı Yıkayarak çarkediyorum Sen bittiğimi sanırsın Sebat ettiğimi sanırsın Hayır, ben yana yana Yeniden devleşiyorum Kurulmuş düzenini Alaşağı edeceğim Bir ilkbahar çığlığı Tüketeceğim,seni tüketeceğim İstibdat, En kötü meşale Bu tömürlü bir fare Seni iğneleyeceğim Belki dışarı çıkabilirsin Belki adalet bu alt edebilirsin Ama sen oradasın Bense çok yol katetmiş,özgürleşeceğim Bu kadar, yol yorgunuyum Ana rahminden yeni çıktım. Kin ve nefret aracısın Seni bağışladığım da kendimle helalleşeceğim |
güzel bir eser.
saygılar.......