Yalanlarla Yaşamak
Kurudu yalanlar, ve yüz tuttu açmaya gerçekler,
Büyük bir vurgun yedi yarınlarım, Demek insan yüzü kızarmadan da yalan söyleyebiliyormuş, Yokmuş demek ihanetin iğrenç bir tanımı, Nasıl oldu da maç bitip köşelerimize çekildiğimizde Birileri seni galip beni mağlup ilan etti bu dostluk turnuvasında... Zormuş gerçekten de hergün kendime söylediğim yalanlarla yaşamak, En büyük ihanetin adıymış, senin de beni sevdiğine inanmak Kurtuluş yok, çıkar yol yok, ne yapsam boşuna Bana akıttığın zehri temizlemek için, Senden başkasının faydası yok... M.F.K |