Kurtuluş
Şimdilerde savrulmaktayım isteksiz bir şekilde oradan oraya
Ne bir umut beslesin yüreğim ne başıboş hayaller kurulsun bu eşsiz soframa Sen döndürmekteyken başımı Ve ben yudum yudum içmekteyken Düştüğün yerde kaldırıp, öpüp benden yüksek bi yere koymaktayken seni nimet diye, Söz gelimi tutulmaktayken sana ayın güneşe tutulduğu gibi Sırf gelebilmek için sana bozarken her gün tövbelerimi Sev diye değil, İnan diye sadece Sen yoksun diye uyanmamaktayken ben yeni güne Merakımı mazur gör ama, Ben miyim inanmadığın, bir sor kendine Yoksa inancını yitirmiş olabilir misin ?? M.F.K |