Kendime İhanet
Ne de zor gerçeği kabullenmek,
Gitti ve bitti diye yüze vurulan gerçeklerle yaşamak ne zor, Oysa ne isteklerle çıkılmıştı, Belki bir daha adım atılamayacak olan bu eşsiz yola Ne kadar zormuş gerçeği saklamak, Hissettiğini söyleyememek,ne kadar da hainceymiş Seviyorum desem yalan söylüyorsun diyeceksin belki ama, Sevmiyorum demem de kendime ihanet Meğer ne yalancıymış hayatımıza "arkadaşça sevmek" kavramını sokan şairler. Olur ya ilahi bir güç çöker iki omzumuza, Çöker de anlatır en çıplak haliyle bizi bize. Gerçi anlamı yok... Biz Mevlana’nın dizeleri gibiyiz seninle Girişi engin ve de durgun, Gelişmesi olağan dışı, Ve sonucu sadece kaderin belirlediği, Garip bir bağ üzerine kuruluyuz seninle.. Avazım çıktığı kadar bağırsam şimdi Gözlerin gözlerime değdiği anda Ya da sesinin ruhuma ilk dokunuşunda Yahut hayallerimde büyüttüğüm seni, Seviyorum desem ne farkeder… M.F.K. |