hamdım, piştim, yandım...taş bir evin soğuk odalarına pembe pencereler biçmek isterken, kıvranmış bedenim boğuk hayallerin ortasında. bilmez, aymaz halimle, buruşmuş bir titreklikle aciz kapı tokmağında. hamdım... gergefinde dokunan hücrelerimin bir bir iğne batışında çığlıklar kulağımda değil, patlarken kalbimin her atışında, ruhum sıcak fırınlara bir çakımlık ateş olmuş. piştim... ah acemi gönül sordun mu ? hangi dünyalıkta kavrulmuş varlığın ? uğruna ölüpte aşk sandığın yeni doğuşunda sana el uzatmış mı ? çek... çek içine nefeslerce beni ! bedenimdeki nur gibi, kokumda değişti. yandım... |
Yürekten kutladım efendim.Başarı,selam,saygı...