Yasak Elma
İmkânsız kelimesinin
Vücut bulduğu bir adres bizimkisi… Yer belli! Yurt belli! İki yürek ve imkânsız bir aşk hikâyesi… Yasak elma gibiyiz; Bir ısırıkla girmişiz birbirimizin aklına, Kocaman bir savaş bırakmışız ardımızda, Lanetlenmişiz… İsimlerimizin anıldığı sokaklara Kuşlar bile uğramıyor artık, Kanat çırpmıyorlar, Onlar bile yaka silkmiş bu sevdadan… Dillere sürgü, Kapılara mühürler konmuş bizim için… Unutmak diyorlar bana, Unut diyorlar, Söylemesi ne kadar da kolay; İki hece onlara ve bir saniye! Benim için ise Bir ömür ve her saniye! Unutacağım belki, kim bilir ama, Çeliyor bir şey aklımı kanayan yaram Tüm şarkılar, Söylendi sana bakarak Şimdi dinlenmeyecek mi “Benzemez Kimse Sana”; Ya da kimler sana benzetilmeye çalışılacak… Ve ben bir kez ölmeyi beklerken; Kaç kere öleceğim bu şarkılara ağlarken… Kanayan yaram; Bu bir aşk hikâyesi değil Kandırıyor kuşlar birbirlerini Bu, ölümün ta kendisi… ZUHAL ERASLAN |
Kutlarım arkadaşım, kaleminiz daim olsun.
SAYGILARIMLA.