HANGİ VAKİTBenim özlemim neyeydi, kimeneydi. gırtlağıma çökmüş iki elin parmaklarıyla savaşır gibi kurtulmak için. hayat ile mücadelemmiydi yok sayılışım.!! tutunmaya çalıştığım dallardaki gelen çatırdı sesleri kırılmanın habercisiyken işkencemiydi. bana yapılan zülmün bir parçası olmak kırgınlıkların ortaklığına soyunmak...!! sessiz bir geminin açıklara demir atması gibi midir bende yalnızlık, korkaklığıma, yenilen hislerin ayak diretmesi şakamıydı kifayetsiz kalan kelimelere inat diz çöküşüm. nasılda kabullenivermişliğin edasıyla başı dik duruyordu pişmanlık, düşüncelere, olan hakimiyeti onda kalmıştı emanet. ben feryatların içinde gömülü isyanlardayken. dem alan efkarın bende yorgun gözlere mil çekmesi gibiydi, kabahatım, önüme katmaya çalıştığım yılları kovalamaksa eğer diye düşünürken, masumiyetin ifadsei bende yüzünü hep göstermişti. tutkulara kıskaç gölgelere himaye etmek içindi belkide yaratılmışlığım. ihaneti, hiç düşünmeyen gözlerimde asılı kaldı sağnaklarım onlarda ıslandım zaman zaman ben sırıl sıklam...........!! yetişemediğim ,, hala daha da kovalamaya çalıştığım zamana olan öfkem yaradılışdan kalan bir armağan gibiydi bende saklı ürkekliğime inat gece boyu koluma giren düşlerin ziyareti. ben vakit diye oyalanırken..................................// _________________________OZAN-)--------------------------------------------- . |
oysa umudu saklısında beyaz güvercinler ılık iklimler sokulmalıydı onlar yerine
ama ama vakit geç değil sanırım şimdi vakit mutluluğun kapısında
selamlar