HİÇ GİTMEZLERDİ
Aşk biraz yorulmaktır,
ıslanmaktır, bazen alıp başını gezeceksin yağmurlarda. çoğalmaktır, yaş olup akdığın zamanlarda gözlerde. bazende sen alıp götüreceksin akşamları, dinleyeceksin uzak şarkılarda son baharı, herkesin bildiği zamanlara takılı kalacaksın ya, işte bu bizim bildiğimiz zamandır. .hangi zaman bizim duygularımzda gizemli kaldı, ne zaman bizi bizim kadar düşündü, ne kadar sürede eşit fırsatlar verdiki. biz bunu değerlendirmekde geç kaldık .ya da değer vermekde yabancı kaldık,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Öyle apansız giren düşler vardır ya uykularına, soğuk kalan yatağının diğer yanını ısıtmaya çalışırken uykularını böler. dar gecelerde vaktini alır olmadık şeyler söyler sonrasında çeker gider. ondan sonrada .sana her sığınışım ’AŞK’a bir acıyı da beraberinde getirdi. umutların tükeniş vaktiydi iskelede güneş batmaya yakın, siren çalan geminin feryadına karışırken hıçkırıklarım. Ben gidemedim sende kaldım. sen her elinin tersiyle itip, şımartmaya. çalıştığın sevdanın doğurduğu çocuklardan nefret etmeye çalışırken ayaklarının altına alıp çiğnemeye çalıştığın gururuma yenildim. _________Ama ’ADAM’ gibi sevmeyi becerebildim..................... ozan-) . |