DELİ GÖNLÜMBelli değil, yeri yurdu Koşar gider deli gönlüm. Menzili hep dağlar ardı, Aşar gider deli gönlüm. Biner atın terkisine Başlar sevda türküsüne, Her güzelin arkasına, Düşer gider deli gönlüm. Düşse aşkın batağına, Yağmur yağar otağına Sığmaz olur yatağına, Taşar gider deli gönlüm. Kimi zaman tutmaz ayar, Sevdalansa dünya duyar, Bir de evet derse o yar, Coşar gider deli gönlüm Kabadayı ezelden o, Karar verir tez elden o, Yüz bulmazsa güzelden o, Boşar gider deli gönlüm Bazen kalkmış iken şaha, Birden huzur dolar ruha, Postu serer bir dergâha Pişer gider deli gönlüm. Karaçay da ona tabi Serkeşliği yapmış hobi, At ardında sinek gibi, Yaşar gider deli gönlüm. İbrahim KARAÇAY |