CAN ANAMEziyeti bal eylersin gün, gece, Evlada can feda dersin can anam. Katığı yavruya verirsin önce, Yavan kalır ise yersin can anam. Yorgun gelen kaşık sallar aşına, Keder kalmaz baş koyunca döşüne Güç verirsin kardeşine, eşine, Vefalı bacısın, yarsın can anam. Sırtında bebekle savaşa geldin, Çığ gibi düşmanı tarihten sildin, Kara Fatma oldun, aslan kesildin, Nice koç yiğitten ersin can anam. Aklı olan bilir dünyada yerin, Yavuz’dan, Fatih’ten belli hünerin, Mustafa Kemal’de senin eserin, Bilmeyen tarihe sorsun can anam. Sen ki Rabbimizden kutsal emanet, Sen varsan nesiller var olur elbet, Cennet ayağında ilahi hikmet, İnsanlar içinde birsin can anam. İnancımın, ahlakımın, dilimin, Felsefenin, sanat ile bilimin, Motifinde nakış nakış, kilimin, Temelinde hep sen varsın can anam. Görenler söylesin, var ise eşin, Her günün bahardır, bulunmaz kışın, Güneşi soldurur, bir tek bakışın, Cennetten ışıyan nursun can anam. Yıllarca didindin, yorulmadın hiç, Yorganına rahat sarılmadın hiç, Sabır taşı mısın kırılmadın hiç? Çözülmez muamma, sırsın can anam. Yeter ki de bana; “helaldir sütüm”, Başımdan ayrılma bırakma yetim, Senden ibarettir bütün servetim, Gözlerimde ışıldarsın can anam. Karaçay, uğruna canını adar, Riyasız sevgiyi tek sende tadar, Velhasıl ezelden ebede kadar, Cihan sana selam dursun can anam. İbrahim Karaçay |