YORGUN
Takatim yok anlatmaya halimi,
Ağız yorgun, dudak yorgun, dil yorgun. Kırdı zalim ağacımı, dalımı Bahçe yorgun, bülbül yorgun, gül yorgun. Felek fena sarstı gönül tahtımı Bu ıssız denizin nerde rıhtımı? Fallarda aradım kara bahtımı; Falcı yorgun, fincan yorgun, fal yorgun. Çektiğim hüsranın bu kaçıncısı Bir bende değilmiş gönül sancısı Dört yana dağılmış içler acısı; Mecnun yorgun, Leyla yorgun, çöl yorgun. Eriyip gitmekte göz göre göre Derdime derman yok ciğer bin pare Dedim arz-ı halim gönderem yâre; Posta yorgun, mektup yorgun, pul yorgun. Karaçay’ım ölümüme ferman var Her aşığın savrulduğu harman var Ne sazımda ne de bende derman var; Parmak yorgun, mızrap yorgun, tel yorgun. |
Hah işte tam adıma yakışan bir şiir :))
şaka bir yana keyifle okudum su gibi aktı gitti şiir.
yüreğine kalemine sağlık güzel dost. saygı ve selam ile...